Pomidorki

W naszych warunkach klimatycznych pomidory najlepiej udają się w tunelach foliowych lub szklarniach. Są to wymagające rośliny lubiące dużo ciepła i światła słonecznego oraz żyzną gliniastą glebę o odczynie pH-6,5.
Spośród nich najłatwiejsze i zarazem niezawodne są odmiany koktajlowe, które mogą uprawiane być w gruncie bez osłon i w pojemnikach. Pomidory dzielą się na wysokorosnące i samokończące. Samokończące rosną do momentu pojawienia się pierwszych zarodków- nie wymagają cięcia i podpór.
W sprzedaży występują odmiany hybrydowe, które są bardziej odporne na choroby i jak twierdzą producenci-dają większy plon.

Stosując zasady zmianowania najlepiej, aby przed pomidorami rosły: bób, warzywa korzeniowe, warzywa zielone i cukinia.

Pielęgnacja

Dobrze jest starannie przygotować glebę pod uprawę pomidorów. Zaprawiamy kompostem doły pod pomidorki, pod każdy krzaczek oddzielnie na głębokość 20-30 centymetrów. W organicznej uprawie pomidorki możemy nawozić popiołem uzyskanym z opalania drewnem.
Nie powinno uprawiać się pomidorów rok po roku na tej samej glebie, może to powodować występowanie chorób. Niektórzy ogrodnicy radzą sobie uprawiając krzaczki w wyniesionych pojemnikach umieszczonych w szklarni, które co roku wypełniają miejcowo nową ziemią.

Dbając o kondycję gleby znajdującej się w szklarni dobrze jest wysiewać nawozy zielone, i tak:
po zbiorze na jesieni mogą to być: żyto i owies a wiosną: gorczyca.

Sadzonki pomidorków wysadzamy po 15-stym maja w odstępach 60-90 cm.
Dbajmy o właściwą wentylację w szklarni i tunelach, gdyż krzaczki nie lubią wody na liściach, która powstaje w wyniku kondensacji.
W trakcie wegetacji należy usuwać, uszczykując palcami, wyrastające pędy boczne między liśćmi.

Podlewamy obficie dwa razy w tygodniu- koniecznie ciepłą odstałą wodą.


Choć uprawa pomidorów nie należy do najłatwiejszych ich smak i możliwość podjadania wprost z krzaczka rekompensuje wszystkie trudności i starania z tym związane.
Wybierając odmiany do uprawy warto zwrócić uwagę na odmiany wczesne.